چرا از رشدهای بازار جا می مانیم؟
مهمترین آفت یک معامله گر، علاقه و اشتیاق فراوان به خرید در کف قیمت است!
علاقه به خرید در کف قیمت بسیار خطرناکتر از علاقه به فروش در سقف قیمت است!
خطر آن از این جهت است که در بسیاری از موارد، اصلاً فرصت ورود به روند را از معامله گر میگیرد!
قیمت تاحدودی رشد کرده است و مشخص است که بیشتر هم رشد خواهد کرد، اما این علاقه به خرید در کف قیمت، مانع ورود به بازار می شود و معامله گر را از کسب بازدهی مناسب از روندهای رشدی بازار باز میدارد!
نمونه تازه آن، رشد چشمگیر گزوه فلزات اساسی و کانه فلزی در بورس تهران در پاییز 96!
خیلی ها جا ماندند، چون رشد قبلی سهام را می دیدند و می ترسیدند!
فولاد 135 تومانی که هیچکس حواسش به آن نبود را که فعلا وارد بحث نمیکنیم!
اما چرا خیلی ها از خرید فولاد 190 الی 200 تومانی جاماندند و فولاد از آن قیمت 50 درصد رشد کرد؟!
باید حتماً سر فرصت بررسی کنم که با چه پلنی میشد فولاد 200 تومانی را تحلیل کرد و با خیال آسوده خرید و از رشدش بهره مند شد؟
